Teatr Wierszalin popularyzuje dzieła Adama Mickiewicza na Litwie. W ramach programu Kultura Inspirująca 2022-2023 Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego Polski budujemy wizerunek Polski jako państwa nowoczesnego, otwartego na międzykulturowy dialog oraz świadomego swojego wielowiekowego dziedzictwa. Wierszalin nawiązał współpracę z siedmioma litewskimi placówkami: Pałacem Kultury w Trokach (partner strategiczny), Muzeum Uniwersytetu Wileńskiego, Instytutem Polskim w Wilnie, Domem Kultury Polskiej w Wilnie, Centrum Kultury w Solecznikach, Wielofunkcyjnym Ośrodkiem Kultury w Niemenczynie oraz Centrum Rekreacyjnym w Ejszyszkach. W ramach inicjatywy przewidziana jest wystawa fotografii, a także spektakle „DZIADY - NOC PIERWSZA” oraz „”DZIADY - NOC DRUGA.

TEATR WIERSZALIN to głośny zespół teatralny założony w 1991 r. przez reżysera Piotra Tomaszuka oraz grupę współpracujących z nim artystów. Siedzibą teatru jest miejscowość Supraśl pod Białymstokiem. Wierszalin jest trzykrotnym laureatem prestiżowej nagrody Fringe First przyznawanej na światowym festiwalu teatralnym w Edynburgu. W 1994 otrzymał z rąk Ministra Spraw Zagranicznych R.P. dyplom uznania za wybitne zasługi dla kultury polskiej na świecie, a w 1998 Nagrodę Krytyków Międzynarodowego Instytutu Teatralnego w uznaniu wartości wnoszonych do teatru światowego.
Spektakl „Dziady - Noc Pierwsza" w wykonaniu Teatru Wierszalin z Supraśla został wyróżniony w kategorii „Teatr” na I Festiwalu Kultury Narodowej „Pamięć i Tożsamość”.

PIOTR TOMASZUK urodzony w 1961 w Białymstoku – reżyser, autor scenariuszy teatralnych, założyciel działającego w Supraślu Teatru Wierszalin. Studiował na Wydziale Wiedzy o Teatrze Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej, następnie Reżyserii Teatru Lalek w Białymstoku. Wyróżniony najważniejszymi nagrodami ludzi teatru, m.in Nagrodą im. Swinarskiego (1993), Nagrodą im. L.Schillera (1995), nagrodą Krytyków Polskiego Ośrodka ITI, oraz Srebrnym Medalem Gloria Artis (2006).

„DZIADY – NOC PIERWSZA” JEST INSCENIZACJĄ DRAMATU ADAMA MICKIEWICZA, ZREALIZOWANĄ NA PODSTAWIE „DZIADÓW CZ. IV” Z ELEMENTAMI „DZIADÓW CZ. II”. Przedstawienie zrywa z dotychczasową tradycją inscenizacyjną, która zwykle eliminowała z inscenizacji czwartą część „Dziadów” jako najmniej interesującą, tematycznie wręcz banalną, bo w liryczny sposób opisującą jedynie miłosny dramat Gustawa. Tymczasem Ksiądz – kapłan kościoła unickiego – okazuje się równie ważnym bohaterem dramatu. „Dziady” w reżyserii Piotra Tomaszuka to psychologiczny, emocjonujący pojedynek dwóch bohaterów, zrealizowany w ibsenowskiej konwencji odsłaniania prawdy o przeszłości obu tych postaci. Przedstawienie zrealizowane jest zgodnie z antyczną zasadą trójjedni miejsca, czasu i akcji. Rozgrywa się w domu Księdza, a Dzieci stają się swoistym odpowiednikiem antycznego chóru.

„DZIADY - NOC DRUGA”
NA PODSTAWIE III CZĘŚCI DRAMATU ADAMA MICKIEWICZA „Przeczytać Mickiewicza – to jedno. Zrozumieć Mickiewicza – to drugie. Ale usłyszeć Mickiewicza, to coś jeszcze zupełnie innego. Osobiście, po dwóch latach spędzonych na pracy nad „Dziadami”, mam wrażenie, że są one wielką partyturą. Ta muzyka ukryta jest w słowach, to requiem dedykowane męczennikom „narodowej sprawy”, – Piotr Tomaszuk, reżyser i dyrektor Teatru Wierszalin.

REPERTUAR
8.10.2022 - Wilno, spektakl "Dziady 1"
9.10.2022 - Wilno, spektakl "Dziady 2"
10.10.2022 - Wilno, spektakl "Dziady 1"
11.10.2022 - Wilno, spektakl "Dziady 2"
18.10.2022 - Troki, spektakl "Dziady 1"
19.10.2022 - Ejszyszki, spektakl "Dziady 2"
20.10.2022 - Soleczniki, spektakl "Dziady 1"
21.10.2022 - Niemenczyn, spektakl "Dziady 2"

Teatr Wierszalin na Litwie

RECENZJE

Profesor Jacek Bartyzel
Wróciłem dopiero co ze spektaklu „Dziady – Noc pierwsza” Teatru Wierszalin. Dech zapiera, wspaniałe przedstawienie, więcej niż teatr – misterium, obrzęd w wykonaniu pokornych, lecz wielkich w swojej techne, „rzemieślników Dionizosa” (hoí perì tòn Diónyson technîtai). Niesamowita amplituda środków wyrazu Rafała Gąsowskiego (jako Gustawa) – chyba najlepszego dziś aktora teatralnego w Polsce – który pokazuje, że romantyczny szaleniec na scenie może nie śmieszyć tylko, jeśli jest jak „jurodiwy”. Ale i Dariusz Matys w roli Księdza też znakomicie potrafi przekroczyć pozorną jednowymiarowość tej postaci, zazwyczaj pokazywanej wręcz karykaturalnie, jako „oświeceniowego racjonalisty”. A ostatnia scena, ze starocerkiewnosłowiańskim śpiewem, wznosi się już na takie mistyczne wyżyny, że ciarki po plecach przechodzą. Takie przedstawienia przywracają wiarę, że teatr – gontyna sztuki może się jeszcze odrodzić.

Dominik Sołowiej
Dziennik Teatralny
Obłąkany taniec Gustawa
Dramaty romantyczne nie należą do łatwych w odbiorze. I równie trudno jest wystawić je na deskach teatru. Oniryczność fabuły, celowa fragmentaryczność tekstu, niedopowiedzenia, aluzje i intertekstualne nawiązania czyniły z dramatów Mickiewicza, Słowackiego i Krasińskiego utwory, przez które czytelnik lub widz często musiał przedzierać się, tocząc ze sobą i z utworem intelektualno-emocjonalną „wojnę”. (…) „Dziady. Noc pierwsza” Teatru Wierszalin to przedstawienie, które z wielkim pietyzmem podchodzi do dramatu Adama Mickiewicza. Dzięki Wierszalinowi obrzęd dziadów zaczyna żyć – życiem prawdziwym, nieudawanym, bo nawet jeśli na początku mamy świadomość uczestniczenia w spektaklu, po kilku minutach obrzęd dziadów rozpoczyna się dla nas naprawdę.