Idee te – co oczywiste – posiadają bardzo długą historię i wywodzą się z najstarszych tradycji, które obejmują spuściznę myśli świata antycznego oraz bliskiego i dalekiego Wschodu, jakkolwiek uruchomienie przestrzeni mitu i związana z nim mitografia jest również dystynktywna dla współczesności. Szczególnie interesująca w kontekście wystawy wydaje się egzemplifikacja relacji zachodzącej pomiędzy „słowem” a „obrazem”, co bezpośrednio artykułuje artystyczna „plama”. Ta bowiem – jak pisał Tadeusz Sławek – „jest eksplozją litery, nagłą afirmacją wolności (...). Plama nie jest tylko chorobą tekstu, ale także jego świętem, wolnością. (....) Plama jest kwintesencją, możliwością wywołania każdej litery, każdego znaczenia”.

Problematyka znaku i znaczenia jest w naszej kulturze obecna od zawsze. Kiedy przed ponad półwieczem Mircea Eliade napisał, iż „człowiek domaga się znaku, aby położyć kres napięciu spowodowanemu przez względność oraz trwodze wynikającej z dezorientacji”, zapewne postrzegał on akt kreowania i konstytuowania znaków jako wyraz fundamentalnej potrzeby poszukiwania „absolutnego punktu oparcia”. Usankcjonowanie i uzasadnienie ludzkiej egzystencji domaga się – według autora Sacrum, mitu, historii – zarówno symbolizacji, jak i rytualizacji rzeczywistości. Zachodzące pomiędzy człowiekiem a językiem relacje przynależności są logiczną konsekwencją faktu, że od momentu narodzin, kiedy zaczynamy konstruować swą podmiotowość i tożsamość, „zamieszkujemy” w języku, który jest naszym (obosiecznym zresztą) schronieniem, narzędziem i praktyką dyskursywną. Językowa mediacja służy nam przede wszystkim do stworzenia indywidualnego figur wyobrażeniowych i postaci pojęciowych, stanowiących rekonstrukcję świata widzialnego i naszego w nim miejsca. Są one w istocie wyrazem ufności w systemy symboliczne i aktami obsesyjnej wiary w reprezentację. Niestety realia naszego doświadczania świata nader szybko rewidują tę utopię i wówczas dostrzegamy, że między znakiem a rzeczywistością istnieje przepaść, która jest zaczynem i traumy i afirmacji.

EKSPLOZJA LITERY. IKONOGRAFIA TEKSTUALNOŚCI JAKO ŹRÓDŁO CIERPIEŃ.

Wystawie towarzyszy sesja naukowa, w której udział wezmą:

prof. zw. dr hab. Roman Kubicki, UAM Poznań
dr Mieczysław Juda, ASP Katowice
dr Zbigniew Mańkowski, ASP Gdańsk
dr hab. Roma Sendyka UJ Kraków
prof. zw. dr hab. Tadeusz Sławek, UŚ Katowice
ad. dr Roman Lewandowski, ASP Katowice

Termin i miejsce sesji: 4 listopada 2016, godz. 11:00, Akademia Sztuk Pięknych w Katowicach, ul. Raciborska 50, Katowice

Miejsce:
Galeria ASP w Katowicach RONDO SZTUKI (Rondo im. gen. Ziętka 1 ,Katowice)
www.rondosztuki.pl

Link do wydarzenia na FB:
https://www.facebook.com/events/1827582110807232/ 

Artyści biorący udział w wystawie:
Stanisław Dróżdż, Grzegorz Hańderek, Maciej Linttner, Przemysław Łopaciński, Janusz Marciniak, Jadwiga Sawicka, Paweł Susid, Małgorzata Szandała, Andrzej Szewczyk, Grażyna Tereszkiewicz, Ireneusz Walczak

kurator wystawy:
Roman Lewandowski

Termin:
od 4 do 20 listopada 2016
wernisaż: 4 listopada (piątek), godz. 17:00
Wstęp wolny.