foto

„Kantor. Terapia widzeń” nie jest kolejną wystawą ukazującą historię dokonań krakowskiego twórcy. Została pomyślana nie tyle jako próba reinterpretacji jego dorobku, ile – jako skonstruowany z dzieł Kantora i współczesnych interwencji artystycznych szczególnego rodzaju „instrument optyczny”. Instrument ten ma nam pozwolić zobaczyć świat i samych siebie w inny niż zazwyczaj sposób, umożliwić wgląd w rejony realności, o których nie pamiętamy bądź niekoniecznie chcemy pamiętać, czy też których obraz zostaje zmącony, zakłócony, zdeformowany przez zbiorowe traumy, marketing polityczny czy media. Wojna, zarówno ta sprzed 80 lat, jak i ta, która teraz toczy się za naszą wschodnią granicą; przeszłość, która ciąży, i przeszłość, która staje się młotem na ideowych wrogów; dehumanizacja, a zarazem niebezpieczeństwa płynące z uczynienia człowieka miarą wszechrzeczy; tożsamość będąca tarczą ochronną albo niechcianym balastem… Instrument optyczny, w który zamieniona zostaje galeria Cricoteki, wyostrza nasze spojrzenie na rzeczywistość, zwłaszcza na to, co z ulgą omija się wzrokiem.

Wystawę tworzy sześć kalejdoskopowych obrazów: „Ja to ktoś inny”, „Ta niesamowita codzienność”, „Ludzkie rzeczy”, „W cieniu katastrofy”, „Jedyną rewolucyjną siłą jest sztuka” oraz „(Nie)pamięć”. Każdy z nich odwołuje się do wątków obecnych w twórczości Kantora, równocześnie starając się współbrzmieć z doświadczeniami dzisiejszego widza. Ich kompozycją nie rządzi ani chronologia, ani podobieństwa gatunkowe czy formalne. Malarstwo, rysunki, obiekty sceniczne, zdjęcia ze spektakli i happeningów, filmy i archiwalia niczym w kalejdoskopie układają się w tymczasowe konstelacje, a ich jedynym celem jest wyrwać nasze widzenie ze stanu odrętwienia.

***

Nad wystawą pracowali: Jarosław Suchan, zaproszony przez Cricotekę jako główny kurator wystawy; osoby kuratorskie związane z instytucją – Kamil Kuitkowski, Małgorzata Paluch-Cybulska, Magdalena Ujma i Natalia Zarzecka – oraz, w ramach współpracy kuratorskiej, Thibaut de Ruyter. Prace nad wystawą trwały od 2023 roku.

***

Kuratorzy: Jarosław Suchan oraz Kamil Kuitkowski, Małgorzata Paluch-Cybulska, Magdalena Ujma, Natalia Zarzecka

Artyści: Tadeusz Kantor oraz Alexandra Bachzetsis, Aneta Grzeszykowska, Marysia Lewandowska, Nikita Kadan, Goshka Macuga, Christoph Schlingensief, Gisèle Vienne, Zespół „Listu” 2020

Współpraca Kuratorska: Thibaut de Ruyter

Organizator: Cricoteka

Opieka konserwatorska: Joanna Gorzałczany

Oświetlenie i multimedia: Mariusz Gąsior, Michał Warmusz

Identyfikacja wizualna: Parastudio

Dostępność: Anna Rejowska

Program publiczny: Anna Bargiel, Wiktor Bury, Kamil Kuitkowski

Identyfikacja wizualna: Parastudio

Promocja: Małgorzata Kmita-Fugiel, Zofia Mikołajska, Andrea Nikolov

Współpraca: Michał Cygnar, Justyna Droń, Joanna Geroch, Małgorzata Jakubowska-Raczkowska, Ewa Kaczmarczyk, Valentyna Khomenko, Agata Klakla, Jolanta Lang, Anna Lejtkowska, Michał Lelek, Magdalena Link-Lenczowska, Kateryna Marchenko, Piotr Masoń, Aldona Mikulska, Justyna Nowicka, Agnieszka Oprządek, Wiktoria Paszkiewicz, Tomasz Pietrucha, Szymon Rabiasz, Bogdan Renczyński, Maciej Satała, Luna Sawka, Lech Stangret, Tomasz Stefaniak, Aleksandra Treder, Krzysztof Warmus, Krzysztof Wilk, Olena Yanushewska, Anna Yena, Adam Zamaria Dorota Ziajko.

Patroni medialni: Trójka , Radio Kraków, Radio Kraków Kultura, TVP Kultura, TVP 3 Kraków, Gazeta Wyborcza, Tygodnik Powszechny, MINT Magazine, Notes na 6 tygodni, Szum

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury

Rok 2025 jest rokiem jubileuszowym w Cricotece, obchodzimy 110. rocznicę urodzin Tadeusza Kantora, 70. rocznicę powstania teatru Cricot 2, 50. rocznicę premiery „Umarłej klasy” i 35. rocznicę śmierci Tadeusza Kantora.

„110/70/50/35 – Rok jubileuszowy Tadeusza Kantora” objęto honorowym patronatem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego