Tematem, który pragniemy zaproponować podczas kolejnego Krajowego Seminarium Etnomuzykologicznego jest utrwalanie tradycji w różnych jej przejawach – w muzyce, tekście, tańcu i sztuce.

Współczesne nauki badające i dokumentujące kultury tradycyjne stoją przed odwiecznym dylematem dotyczącym sposobów ich utrwalania. XXI wiek jako kontynuacja ery „globalnej wioski” (McLuhan, Galaktyka Gutenberga, 1962) stawia kolejne wyzwania wynikające z zacierania się barier czasowych i przestrzennych. Muzyczna wielokulturowość we współczesnym społeczeństwie zyskała wysoką rangę, co – jak stwierdza Bożena Muszkalska – skłoniło najprędzej socjologów i antropologów kultury do rozpatrywania badanych muzyk w szerszej perspektywie, wyrażającej tożsamość i etniczność nie tylko lokalnie, ale też ponadnarodowo (Muszkalska, Muzykologia wobec globalizacji, 2020). Jak więc ta zmiana wpływa na postrzeganie tradycji muzycznych przez badaczy i jak, oraz czy, uwzględnia odbiorcę danej „udokumentowanej tradycji”? Ciągle wydaje się aktualny obraz Innego/Obcego, którego kultura stwarza wyzwanie dla odbiorcy, a mediatyzacja stanowi formę „bezpiecznego”, bo zapośredniczonego, sięgania po radykalną odmienność (Nacher, Rubieże kultury popularnej. Popkultura w świecie przepływów, 2012). Jakie zadania stoją przed tymi, którzy dokumentują tradycje muzyczne współcześnie? Kto i po co jest odbiorcą „zapisu” tradycji?

Proponujemy szczegółowe zagadnienia, które chcielibyśmy poddać refleksji:

1. przemiany w zakresie sposobów utrwalania dźwięku, słowa, ruchu i obrazu na polu muzyki tradycyjnej;
2. dzieła plastyczne jako źródła do badań nad historią muzyki, tańca i instrumentów muzycznych w kulturach tradycyjnych;
3. wizerunki muzyków i tancerzy jako przedmiot analiz dzieł plastycznych dokonywanych przez historyków sztuki;
4. przedstawienia muzyki tradycyjnej i tańca w ikonografii i fotografii;
5. aspekty związane z muzyką tradycyjną zawarte w literaturze;
6. współczesna problematyka transkrypcji tekstowej i nutowej muzyki tradycyjnej;
7. sposoby zapisu/utrwalania tańca, związane z nimi wyzwania;
8. ochrona dziedzictwa materialnego i niematerialnego związanego z muzyką tradycyjną (muzea, archiwa państwowe i prywatne);
9. zalety i wady wykorzystywania nowoczesnych technologii w procesie utrwalania ludowych praktyk muzycznych i tanecznych;
10. problemy i perspektywy odbioru źródeł utrwalonych;
11. zagadnienia reprezentacji i wiarygodności dokumentacji.

Konferencja odbywać się będzie w siedzibie Muzeum Azji i Pacyfiku im. Andrzeja Wawrzyniaka w Warszawie przy ul. Solec 24. Uczestnicy będą mogli wziąć udział w oprowadzaniu kuratorskim po wystawie czasowej „Stworzone dźwiękiem. Muzyka i taniec w sztukach plastycznych Azji i Oceanii”, a także zwiedzić otwartą w czerwcu 2022 r. wystawę stałą „Podróże na wschód” https://www.muzeumazji.pl/.

Patronat: Narodowy Instytut Kultury i Dziedzictwa Wsi

IX Krajowe Seminarium Etnomuzykologiczne

Konferencja należy do wydarzeń towarzyszących wystawie czasowej "Stworzone dźwiękiem. Muzyka i taniec w sztukach plastycznych Azji i Oceanii": https://www.muzeumazji.pl/wystawy-czasowe/stworzone-dzwiekiem/