Prezentacja obejmuje prace Józefa Szajny z różnych okresów twórczości, od lat 50. Są to rysunki, gwasze, kolaże i projekty scenograficzne. Wystawa odnosi się do biografii artysty, podkreślając jej wpisanie w wydarzenia XX wieku.
W 1989 roku Józef Szajna został uznany przez krytyków z Biennale w São Paolo za jednego z pięciu najwybitniejszych artystów współczesnych na świecie. Był malarzem, scenografem, reżyserem, teoretykiem teatru oraz twórcą nowatorskich przedstawień, a także profesorem Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.
Biografia Józefa Szajny (1922-2008) wpisana jest w tragiczne momenty historii. Jako młody chłopiec był więźniem Auschwitz. Wojenna apokalipsa ukształtowała jego postawę twórczą w podwójny sposób: w obowiązku oddawania świadectwa, ale także w ciągłym imperatywie tworzenia. Bo sztuka stawała w opozycji do śmierci. Pozwalała przetrwać. Jak w pierwszych, rysunkowych portretach dziś znajdujących się w muzeum KL Auschwitz. Dojrzała twórczość Józefa Szajny związana była m.in. z Teatrem Ludowym w Nowej Hucie oraz Centrum Sztuki Studio w Warszawie. Józef Szajna reprezentował Polskę między innymi na Biennale w Wenecji (1970 i 1990) oraz Biennale w São Paulo (1979 i 1989). Za swoje dzieła był wielokrotnie nagradzany w Polsce i na świecie.
wernisaż 2 czerwca 2015, godz. 20:00
wystawa: 3 – 16 czerwca 2015
Galeria Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej
ul. Świętokrzyska 32, Warszawa
www.napiorkowska.pl
