To nie jest wystawa o chorobach, tylko o sztuce, która powstaje z ich udziałem. To wystawa o sztuce, która powstaje w zmienionej niepełnosprawnością kondycji ciała, o związkach między zranieniem a twórczością, sprawnością artysty a dziełem.
Wystawa dotyka niezwykle wrażliwego obszaru - ukazuje sztukę, która powstaje w zmienionej chorobą lub niepełnosprawnością kondycji ciała. Jest opowieścią o relacjach pomiędzy bólem i kreacją, związkach pomiędzy chorobą a dziełem sztuki dotykających aspektów uniwersalnych – ludzkiej egzystencji w ogóle. Kuratorka wystawy dr Agnieszka Skalska dokonując wyboru prac stara się dociec indywidualnych relacji pomiędzy artystą i jego dziełem, w sytuacji gdy tę intymną relację zakłóca, dopełnia lub rozpoczyna choroba.
Na wystawie znajdą się dzieła polskich artystów XIX i XX-wiecznych oraz współczesnych, tworzących w warunkach długotrwałej fizycznej niepełnosprawności. Będziemy eksponować prace Maksymiliana Gierymskiego i Artura Grottgera, Jacka Malczewskiego, Władysław Strzemińskiego, Zygmunta Waliszewskiego, Marii Jaremy, Aliny Szapocznikow, Katarzyny Kozyry i wielu artystów współczesnych.
W poznańskim Muzeum Narodowym wystawionych będzie około 150 prac 34 polskich artystów.
Wystawa będzie okazją, żeby z innej pespektywy zobaczyć dzieła Wyspiańskiego, Podkowińskiego, Wojtkiewicza, De Laveaux i wielu artystów współczesnych, dzieła tworzone w różnych czasach, które łączy tytułowa choroba.
Muzeum Narodowe w Poznaniu, Aleje Marcinkowskiego 9
28 kwietnia – 11 sierpnia 2019
CHOROBA JAKO ŹRÓDŁO SZTUKI
