Sztuka jest i zawsze była w pewnym sensie niepodległa i jednocześnie podległa. Jej podległość określały - historycznie rzecz biorąc - zarówno prawa i reguły warsztatowe oraz materialne, presje społeczne i polityczne odnośnie przekazywanych treści religijnych i metafizycznych, ale także, zawsze, wymogi rynkowe (mecenatu). Jej niepodległość jest zatem względna, a jednocześnie można powiedzieć, że nie ma prawdziwej sztuki bez niezależnego, wolnego artysty, który może w sposób niepodległy wyrażać się o świecie i ludziach w tej, naszej, rzeczywistości bytujących.
Artysty potrafiącego w ramach wolności twórczej wyrażać prawdy ponadindywidualne, a swe dzieła wynosić na poziom właśnie n i e p o d l e g ł o ś c i sztuki - jako efektu twórczej ekspresji i ideowego przekonania. Niepodległość - wolność; to dwie strony tego samego medalu poświadczającego (sobą) wartość ludzkiej twórczości.
W malarstwie chodzić tu będzie o przekazanie - z pomocą właściwych środków -osobistego i osobnego stosunku artysty do zastanej rzeczywistości; stąd nasze preferencje dla twórczości przedstawiającej, dla obrazów o rozbudowanej narracyjności, prezentujących złożone relacje między indywidualnym światem artysty a zmiennym otoczeniem. Jak dany artysta sytuuje się swoją postawą w czasie tu i teraz?
Jednak nie chodzi nam tu o ekspozycję treści politycznych czy społecznych, a o odniesienia do refleksji uniwersalnych, o treści metafizyczne, psychologiczne, eschatologiczne itp. Chodzi o dzieło będące wyrazem indywidualnej, niezależnej osobowości; i na te wyraźne osobowości - odrębności w sztuce pragniemy zwrócić uwagę. Artysta i jego świat - tu sytuuje się wymiar niepodległości sztuki wobec tego co chwilowe, zbyt łatwe, konsumpcyjne, na rzecz kontemplacji, wczucia się we własne duchowe potrzeby i potrzeby rozwoju duchowego w kontakcie z odbiorcą, chodzi też o dyskretny wpływ na świadomość odbiorcy - by go pobudzić do samorefleksji.
Podobnie widzimy rolę wideo - filmów, fotografii i prezentacji nowych mediów. Do tego kręgu propozycji należy również dołączyć autoprezentacje performens - jako skutku swoistej teatralizacji naszego życia i artystycznej krytyki jego znamion. Podobnie może wpisywać się w te treści współczesna rzeźba, która najczęściej rezygnuje już z konwencjonalnej materii na rzecz obiektów, instalacji i prac łączących różne media.
Andrzej Saj
Kuratorzy:
Andrzej Saj
Krzysztof Stanisławski
Piotr Głowacki
Artyści:
Sylwester Ambroziak
Andrzej Dudek-Dürer
Marcelina Groń
Anna Hryniewicz
Małgorzata Kazimierczak
Carolina Khouri
Janusz Leśniak
Bogusław Lustyk
Natalia LL
Monstfur
Zdzisław Nitka
Krzysztof Skarbek
Mariusz Stanowski
Richard Tabaka
THESEUS
“NIEPODLEGŁOŚĆ SZTUKI. WOLNOŚĆ ARTYSTY“ – W 100. ROCZNICĘ ODZYSKANIA NIEPODLEGŁOŚCI.
Więcej informacji na stronach:
