Alicja to dziewczynka, która w drodze do szkoły została porwana, a następnie przez ponad siedem lat przetrzymywana przez swego oprawcę w piwnicy o powierzchni pięciu metrów kwadratowych. Kiedy przez przypadek udaje jej się uciec i odzyskać wolność, jest już dojrzałą, młodą dziewczyną. Alicja próbuje zacząć nowe życie i w tym punkcie rozpoczyna się akcja sztuki. 

Bulwersująca opinię publiczną historia Alicji staje się natychmiast łakomym kąskiem dla mass mediów, cennym medialnym produktem, na którym można nieźle zarobić. Sama Alicja wpada w ręce przedsiębiorczego agenta, sygnuje książkę opisującą jej dramat, jest bohaterką telewizyjnych i prasowych reportaży. Nawet rodzice Alicji próbują przede wszystkim zarobić na tragedii córki, twierdząc, że są przecież także ofiarami jej porwania, a nowo poznany chłopak, deklarując bezinteresowną przyjaźń, w istocie pragnie u jej boku zrobić medialną karierę. 

To wszystko sprawia, że Alicja popada w głęboką depresję. Nie rozumie świata, który ją otacza i do którego trafiła, odzyskując wolność. Dochodzi do niej absurdalna świadomość, że w gruncie rzeczy najbliżsi zazdroszczą jej tragedii, która ją spotkała, bo ta paradoksalnie uczyniła z niej bogatą i sławną osobę, co w otaczającym ją świecie jest wyznacznikiem szczęścia.

Autor: Piotr Domalewski 

Reżyseria: Piotr Domalewski 

Zdjęcia: Bartosz Świniarski 

Scenografia: Anna Wunderlich 

Kostiumy: Zofia Komasa 

Muzyka: Marcin Nenko 

Obsada: Jowita Budnik (Matka), Anna Próchniak (Alicja), Tomasz Dedek (Ojciec), Magdalena Schejbal (Redaktorka), Filip Perkowski (Agent), Filip Pławiak (Alex).