Dramat Fryderyka Schillera w reżyserii Macieja Prusa, z 2004 roku. Spektakl został wyróżniony nagrodą za zdjęcia (dla Adama Sikory) podczas V festiwalu Dwa Teatry.
On jest synem prezydenta, ona córką kapelmistrza. On jest arystokratą, ona prostą mieszczką. Są w sobie zakochani. To się nie może dobrze skończyć... Dramat „Intryga i miłość” („Kabale und Liebe”) pióra Friedricha Schillera, niemieckiego poety, dramatopisarza i teoretyka teatru, powstał w 1784 roku. W zaledwie trzy lata po debiutanckich „Zbójcach” tego najwybitniejszego, obok Johanna Wolfganga Goethego, przedstawiciela okresu „burzy i napor” – nurtu zapowiadającego romantyczny przełom w literaturach innych krajów Europy. Młody, bo dwudziestoczteroletni twórca ukazał w „Intrydze i miłości” najgłębsze konflikty trawiące niemieckie społeczeństwo końca XVIII wieku. Panującą na dworach obłudę, bezwzględne intrygi i zepsucie arystokracji przeciwstawia zgodnemu z naturą żywotowi warstw mieszczańskich. Czy miłość zdoła pokonać uprzedzenia i stanowe bariery?
Młody major Ferdynand fatalnie ulokował swoje uczucia. Zakochał się w córce muzyka, Luizie Miller. Młodzi pragną się pobrać. Ojciec Ferdynanda, cyniczny i bezwzględny von Walter, ma wobec syna inne plany. Major ma poślubić książęcą metresę, lady Milford, co zapewni prezydentowi większy wpływ na panującego księcia. Chociaż lady Milford okazuje się być dobrą kobietą, w której lata życia na dworze wśród fałszu i obłudy nie zniszczyły poczucia przyzwoitości, major odrzuca ją. Postanawia za wszelką cenę doprowadzić do swojego małżeństwa z Luizą, choćby było to jawnym wystąpieniem przeciw woli ojca. Ferdynand grozi też rodzicowi, że w razie kolejnych prób zmuszenia go do mariażu z metresą wyjawi krwawą tajemnicę okoliczności, w jakich prezydent objął swoją władzę. Młodzi rozważają pomysł ucieczki z kraju, ale Luiza boi się tak radykalnego kroku.
Skrycie kochający córkę muzyka dworak Wurm podsuwa von Walterowi pomysł intrygi, mającej zmusić nieposłusznego syna do poślubienia lady Milford. Mężczyźni chcą skompromitować Luizę w oczach Ferdynanda. Gdy na rozkaz prezydenta Miller zostaje uwięziony, kochająca córka jest gotowa zrobić wszystko, aby uratować ojca. Podstępny Wurm dyktuje Luizie liścik miłosny zaadresowany do pewnego oficera, który następnie podrzuca Ferdynandowi, oraz wymusza na bezradnej dziewczynie milczenie. Major daje wiarę pomówieniom. Oszalały z bólu i rozpaczy zjawia się w domu Millerówny...
Autor: Friedrich Schiller
Przekład: Monika Muskała
Scenariusz i reżyseria: Maciej Prus
Zdjęcia: Adam Sikora
Scenografia: Marcin Jarnuszkiewicz
Kostiumy: Magdalena Biedrzycka
Muzyka: Andrzej Bauer
Obsada: Artur Żmijewski (Prezydent von Walter), Wojciech Zieliński (Ferdynand), Danuta Stenka
(Lady Milford), Mariusz Bonaszewski (Wurm), Witold Dębicki (Miller), Ewa Łukasiewicz (Luiza)
Czas: 80 minut
