Laureatami Wielkiej Nagrody Festiwalu „Dwa Teatry” Sopot 2018 przyznawanej za wybitne kreacje aktorskie w Teatrze Telewizji i Teatrze Polskiego Radia zostali Barbara Krafftówna i Franciszek Pieczka.
BARBARA KRAFFTÓWNA w swoim dorobku aktorskim ma kilkadziesiąt ról w spektaklach
Teatru Telewizji. Debiutowała w 1958 roku rolą Małgorzaty w „Nowym Don Kiszocie” A. Fredry
u Maryny Broniewskiej. Brała udział w inscenizacjach ważnych dramatów polskich i obcych,
współpracując przy tym z najwybitniejszymi reżyserami, m. in. z Konradem Swinarskim, Ewą
Bonacką, Jerzym Gruzą, Zygmuntem Hübnerem i Januszem Majewskim. Wielką i wyjątkową kreację stworzyła w spektaklu Jerzego Gruzy „Wizyta starszej pani” Friedricha Dürrenmatta grając Klarę Zachanassian.
W sezonie 2017/18, po 20 latach przerwy, wróciła na scenę Teatru Telewizji rolą Markizy w wyreżyserowanej przez Roberta Glińskiego „Biesiadzie u hrabiny Kotłubaj” Witolda Gombrowicza.
W archiwum Polskiego Radia znajduje się ponad 350 nagrań słuchowisk, programów kabaretowych
i piosenek wykonywanych przez Barbarę Krafftównę. Aktorka wystąpiła w słuchowisku Teatru Polskiego Radia już w roku 1950, intensywniej zaczęła współpracować z radiową sceną od połowy lat 50. Była m.in. gwiazdą radiowych wersji Kabaretu Starszych Panów.
Barbara Krafftówna jest artystką obdarzoną niezwykle silną osobowością , dysponuje ogromnym bogactwem i różnorodnością środków wyrazu.
FRANCISZEK PIECZKA współpracę z Teatrem Telewizji rozpoczął ponad 50 lat temu rolą Kanclerza w „Balladynie” Juliusza Słowackiego (reż. Aleksander Bardini). W następnych latach wielokrotnie pojawiał się na telewizyjnej scenie współpracując ze wspaniałymi reżyserami, m.in. z Konradem Swinarskim, Lidią Zamkow, Zygmuntem Hübnerem, Jerzym Golińskim, Maciejem Englertem, Laco Adamikiem i Janem Jakubem Kolskim. Ostatnio widzowie Teatru Telewizji oglądali go na początku XXI wieku w spektaklach „Simpatico” Sama Sheparda w reż. Mariusza Grzegorzka i „Kamera marzeń” Jana Jakuba Kolskiego.
Z teatrem radiowym Franciszek Pieczka związany jest od roku 1960; radiowe archiwum ma ponad 500 nagrań słuchowisk z jego udziałem. Jednocześnie występuje w popularnej powieści radiowej „W Jezioranach”.
Należy do najbardziej lubianych i popularnych aktorów i kojarzony jest przede wszystkim z ciepłymi, szlachetnymi postaciami, które często grał w filmach i serialach telewizyjnych. Sceniczne role wzbogacają ten wizerunek. W teatrze grał postaci komediowe, jak też okrutnych despotów i tragicznych bohaterów.
