Histeria nie ma symptomów. Albo inaczej, ma ich tyle ile jest w stanie spamiętać. Odgrywa wszystkie znane jej role. Podszywa się i udaje. Bez końca symuluje nieswoje objawy. To teatralizacja wyparcia, obliczona na efekt i przełożona na nerwowe gesty performance.

Na osiem godzin przestrzeń dziewiętnastowiecznego parku stanie się symultanicznym teatrem, zbiorową histerią rozpisaną na ruiny niemieckich schronów i kilka spektakli, studium jednostki chorobowej oraz pokazem ciał i równie histerycznych obiektów, wiążącym politykę z niewinnością, obłęd z rewolucją, slapstick z nierozwiązywalnym konfliktem. Bo histeria to kategoria polityczna i przedstawienie grane na tej i innej scenie, nawet jeśli jedna nie wie o istnieniu drugiej.
To narzędzie i objaw, który nie tylko rozsadza patriarchalny system, ale w tym samym momencie leczy. Coś na co cierpimy wszyscy. Wieczną rozdartość i chroniczną niepewność neoliberalnych społeczeństw.

Present Performance 6: Histeria

WWW: ggm.gda.pl/pl,0,0,2100,Present_Performance_6_Histeria,0,0,index.php