Wystawa „Andrzej Wróblewski: Recto / Verso. 1948–1949, 1956–1957” skupia się na dwóch momentach jego twórczości: na samym jej początku, kiedy artysta wymyśla dopiero swój język malarski (1948-1949) i na samym jej końcu, kiedy, po okresie wiary i dobrowolnego podporządkowania się wytycznym stalinowskiego socrealizmu, próbuje swój język zdefiniować na nowo (1956–1957).

Narracja wystawy została zbudowana w oparciu o dwustronne prace Andrzeja Wróblewskiego, które dotąd były najczęściej eksponowane jednostronnie. Prymat jednej z nich ustalany był każdorazowo decyzjami właścicieli obrazów i kuratorów. Jednak używanie przez artystę obu stron płótna czy papieru trudno uznać za przypadek, zbieg okoliczności, czy wybór czysto ekonomiczny. Uważne spojrzenie na te prace pozwala czytać dwustronność jako swoisty program twórczości Andrzeja Wróblewskiego: artysta każe się im uzupełniać, podważać i wzajemnie komplikować. Tego rodzaju współobecność dwóch, najczęściej skrajnie różnych, wypowiedzi to też przewrotny sposób stawiania widza przed wyborem preferowanej strony dzieła, uznając jednocześnie istnienie obu obrazów. To również wyraz przekonania, że artysta jest aktywnym uczestnikiem rzeczywistości, a zadaniem jego sztuki jest proponowanie tymczasowych rozwiązań. Przestrzenna ekspozycja prac Wróblewskiego, tak – wydawałoby się – oczywista, pozwala przywrócić im wszystkie znaczenia i wymiary oraz zobaczyć twórczość wybitnego malarza w szerszym kontekście.

Wystawa jest pokłosiem seminarium badawczego i międzynarodowej konferencji poświęconych Andrzejowi Wróblewskiemu organizowanych w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie w 2012 i 2013 roku.

kurator: Éric de Chassey

współpraca kuratorska: Marta Dziewańska

Andrzej Wróblewski: Recto / Verso. 1948–1949, 1956–1957

Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie
12 lutego – 17 maja 2015

Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofía, Madryt
17 listopada 2015 – 28 lutego 2016