Słowobraz, czyli autorski teatr rysowania i spotkanie z żywą książką.
W Salonie Poezji Teatru Polskiego im. Arnolda Szyfmana w Warszawie czeka nas niezwykłe spotkanie OBRAZU i SŁOWA, MALARSTWA i POEZJI, MALARZA i POETÓW w towarzystwie wybitnego aktora oraz muzyka. Jest ono pokłosiem niezwykłej wystawy, jaka miała miejsce w Gdańskim Teatrze Szekspirowskim, a także powstałej po niej księgi, na kartach której Malarz i Poeci po raz pierwszy weszli w dialog. Teraz, na scenie Teatru Polskiego w Warszawie, to pierwsze spotkanie ożyje – Malarz namaluje obraz, Poeci przeczytają wiersze.
Co z tego wyniknie? Można to sprawdzić – jak to w teatrze – tylko na żywo.
Co było pierwsze: wiersze czy obrazy? A jakie to ma znaczenie?
W świecie sztuki panuje bezczas, teksty kultury wpadają na siebie niespodziewanie i mówią: „Świetnie wyglądasz, odmłodniałeś”, wchodzą w dialog, w którym zatraca się metryka, bo „poeta ma lat 90 / i ma lat 9 / i ma lat 900”, jaki pisał – pisze – Tadeusz Różewicz.
Pokazałem kilkunastu poetom, których lubię czytać, obrazy Henryka Cześnika i poprosiłem ich o jeden wiersz, który mógłby dobrze (lub źle) się poczuć w towarzystwie konkretnego płótna. Niemal wszyscy przesłali mi utwory niepublikowane dotąd w książkach, a niektórzy napisali zupełnie nowe wiersze: przytakujące Cześnikowi, polemizujące z Cześnikiem albo jedno i drugie (…).
Dobry wiersz nie potrzebuje towarzystwa obrazu – i odwrotnie. Lecz na ich styku może pojawić się coś, o czym nie marzyło się ani poecie, ani malarzowi. Słowodzenie? Słowidzenie? Słowobraz? Nowe znaczenie (…).
Tadeusz Dąbrowski
Wystawa obrazów Henryka Cześnika odbyła się w dniach 4–10 listopada 2015 roku w Teatrze Szekspirowskim, nietuzinkowym dziele architektury autorstwa włoskiego architekta, profesora Renato Rizziego.
Cześnik, też profesor, wykorzystał niekonwencjonalne wnętrza budynku, rozwieszając swe płótna w starannie dobranych miejscach. Zwiedzając wystawę, zwiedzało się również teatr; także przychodząc na przedstawienie, widzowie mogli obcować z malarstwem. Podobnie w obrazach Cześnika, gdzie nie brak odniesień teatralnych, scenicznych czy aktorskich, tak w dziele Rizziego mamy wyraźne osadzenie w grafice, malarsko potraktowanych przestrzeniach czy zaskakujących perspektywach. Tu i tu mamy do czynienia z nieprzewidywalną geometrią, nasyceniem kodami kulturowymi.
Tak więc jedno komentowało i dookreślało drugie, w rzadkiej symbiozie architektury i malarstwa. Sam wernisaż też miał teatralny charakter, gdyż licznie przybyli miłośnicy malarstwa Mistrza mogli zobaczyć Jego samego w działaniu – przy pracy nad jednym z obrazów. Przestrzeń dopełniał saksofon, niczym akustyczny komentarz do tego, co się działo.
Jerzy Limon
26 marca 2017 r., 12:00
Duża Scena Teatru Polskiego im. Arnolda Szyfmana w Warszawie
Wystąpią m.in.:
Andrzej Seweryn
Henryk Cześnik
Olo Walicki
i POECI: Jacek Dehnel, Jarosław Mikołajewski, Piotr Matywiecki, Andrzej Sosnowski oraz Tadeusz Dąbrowski
Źródło: www.teatrszekspirowski.pl/aktualnosci/henryk-czesnik-poeci-2/
